Op zaterdag 26 augustus 2017 vinden zo’n 1250 gasten uit binnen- en buitenland hun zitplaatsen aan gedekte tafels in de zaal op Pagedal. De voor deze gelegenheid omgebouwde tennishal is mooi ingericht ter gelegenheid van de herinneringssamenkomst na het overlijden van de zeer geliefde Jaap G. Littooij.
Er heerst een verwachtingsvolle sfeer, met respect voor het leven van deze pionier van CGN. Het geroezemoes dempt zodra het orkest begint te spelen. ‘Een leven in dienst van Christus en de gemeente’ lezen we op de schermen. Treffende woorden, als samenvatting van het leven van Jaap Littooij.
Tijdens dit bijeenzijn delen we als christelijke gemeente in Nederland samen herinneringen aan het leven van Littooij, dat een voorbeeld van godsvrucht is geweest.
Lang niet alle gasten konden aanwezig zijn bij de uitvaart die op 18 juli 2017 in Almelo had plaatsgevonden. De video-samenvatting van de uitvaartdienst aan het begin van de herinneringssamenkomst gaf alle aanwezigen een indruk van deze waardige uitvaart.
Waardevolle herinneringen
Tijdens het bijeenzijn zijn veel waardevolle herinneringen gedeeld. Kåre J. Smith vertelde in een videoboodschap hoezeer hij Jaap Littooij waardeerde. Littooij was eerlijk tegenover zijn God en hij deed geen moeite om meer of iets anders te willen zijn dan wie hij was. Hij citeerde daarbij uit Romeinen 12, dat wij niet hoger over onszelf moeten denken dat wat voor ons past, maar gedachten tot bedachtzaamheid naar de mate van het geloof dat God ieder afzonderlijk heeft toebedeeld.
Arild Tombre (Noorwegen) woonde eind jaren ’50 tijdens de beginjaren van CGN een periode in Nederland. Hij kent Jaap Littooij al vanaf die tijd. Tombre vertelde hoe Littooij in 1957 op vakantie een boom had gezien die eenzaam en verlaten op een hoge rots stond. Deze boom was door alle weersomstandigheden kromgegroeid en lelijk. Littooij had hierin het beeld gezien van een individu op eenzame hoogte, met sterke eigen meningen. Daarentegen had hij ook een bos gezien met rechte en ranke bomen, dicht bij elkaar, die zich allemaal uitstrekten naar meer licht. Dit was voor Littooij een bemoediging om geestesgemeenschap te zoeken met waarachtige navolgers van Jezus. Hij geloofde in zo’n eenheid, waar ieder beschutting kan vinden en op kan groeien.
Jezus als zijn persoonlijke vriend
Kenmerkend voor Jaap Littooij was zijn persoonlijke band met Jezus als een vriend en een broer. In liederen, films en getuigenissen kwam dit op vele wijzen terug tijdens de avond.
Een ander kenmerk van Littooij was zijn ootmoed. Tijdens het laatste gesprek dat Jan-Hein Staal met hem voerde, enkele weken voor zijn overlijden, vertelde Littooij dat hij nog steeds door God werd bewerkt om kleine gedachten te hebben over zichzelf. “Dit maakt je niet pessimistisch, integendeel verlossing van dingen van jezelf die je eerder niet zag, die verlossing maakt je gelukkig, die houdt je op de been!”
Liederen en muziek
Diverse koren brachten liederen ten gehore die door Jaap Littooij waren geschreven. Deze liederen onderstrepen de boodschap van deze bijeenkomst, en tonen zijn liefde tot Jezus en zijn afkeer van alle hoogmoed en eigendunk. “Maak mij een dienstknecht Here Jezus, een dienstknecht zoals Gij het waart.”, “Al het hoge is een gruwel in ’s Heren vriendelijk oog, maar het lage in ons midden waardeert Hij hemelhoog.” En: “Heer, als ik luister naar Uw stem, dan ben ik in Jeruzalem.”
Een gedicht dat Jaap Littooij in de jaren ‘50 schreef als een soort bloemlezing op een leven met God was op muziek gezet en zag tijdens de avond het levenslicht: “Er is een leven dat de allerstoutste dromen van iedereen op aarde overtreft. Een leven waar geen mensenbrein ooit op zou komen, zó goed, zó rijk, dat je het nauwelijks beseft.”
Jaap Littooij is een enorme inspiratiebron voor zang en muziek in de gemeente geweest. Geheel passend was het dat het – tijdens zijn 90ste verjaardag naar hem vernoemde – Jaap Littooij Orkest prachtige muziek ten gehore bracht tijdens de avond, van klassiek tot ritmische gospel.
Een leven in ootmoed, liefde en barmhartigheid
Dankbare dochters en kleinkinderen van Jaap Littooij bevestigden dat hij als vader en opa zo leefde als hij tijdens de samenkomsten verkondigde. Het belangrijkste voor hem was, zoals hij tegen een van zijn dochters zei: “De werking van Gods woord in mijn leven.” Een leven in ootmoed, liefde en barmhartigheid, tot aansporing van de mensen die hem bezochten en bijvoorbeeld om raad vroegen. Kleindochter Elise zong een zelfgeschreven lied, samengesteld uit delen van gedichten die haar opa ter gelegenheid van haar verjaardagen voor haar schreef:
“Ik zou je wat mee willen geven, Wat heb je aan macht, eer en geld? Laat nimmer je hierdoor verleiden, Die dingen gaan immers verdwijnen. De bloesems betoveren, maar ’t is de vrucht die telt. Zo word je nooit teleurgesteld.”
