Ruim voordat de eerste muzieknoot tijdens de openingsceremonie door de zaal klinkt, is er achter de schermen al enorm veel werk verzet. Wie zijn toch die mensen die er voor zorgen dat ook op de achterste stoel de spreker te zien en te horen is? Wie bedenkt en maakt al die mooie decors van de kinderconferentie? En hoe komen alle filmreportages tot stand?
Ik heb deze week een kijkje achter de schermen mogen nemen, en mensen gevraagd wat er zoal bij komt kijken om zo’n groot evenement tot in de puntjes te verzorgen. En vooral: wat drijft hen om hier vrijwillig zoveel tijd in te steken tijdens hun vakantie?
Bekijk de filmreportage ‘Met elkaar, voor elkaar’:
Geluidstechniek
De basis van alle activiteiten binnen Christelijke Gemeente Nederland is de verkondiging vanuit de Bijbel. Daarom wordt tijd noch moeite gespaard om het geluid in de samenkomstzaal optimaal te laten zijn. Na één van de samenkomsten treffen we Jop, die vol enthousiasme vertelt over zijn functie als geluidstechnicus: “God heeft mij een paar oren gegeven, en interesse in geluid, en daarom vind ik het fantastisch dat ik deze gaven kan gebruiken tot nut van het geheel!”
Regie
Op de galerij achter in de zaal is tijdens iedere conferentie op Pagedal een waar commandocentrum ingericht. Daar zitten mensen die tijdens de samenkomsten de verschillende videocamera’s regisseren, de beelden op de grote schermen aansturen – zoals de teksten van de liederen tijdens de samenzang – en ook tolken die voor de aanwezige niet-Nederlanders het gesprokene naar het Engels en bijvoorbeeld het Noors vertalen.
Decor
Wanneer de meeste aanwezigen na een samenkomst de zaal hebben verlaten, zijn op en rond het podium nog een aantal jonge mannen bezig met het sjouwen van meubels en materiaal. Jan-Willem, die zichzelf “podiumbouwer” noemt, legt uit dat ze bezig zijn om de attributen van de afgelopen samenkomst op te ruimen zodat het podium weer klaar staat voor de volgende gelegenheid. Het is overduidelijk dat dit voor hem geen zware klus is: “Ik wil graag mijn kleine steentje bijdragen om voor de kinderen tijdens de kinderconferentie de maximale beleving te verzorgen.”
Mediateam
Op de deur van een van de vergaderzaaltjes hangt een handgetekend en met ballonnen versierd bordje “CGN Media”. Achter deze deur is tijdens deze week een foto- en videostudio opgezet, waar je op de gekste tijden jongelui met camera’s in en uit ziet lopen. Achter de aanwezige computers tref je altijd wel iemand aan het foto’s inladen of uitzoeken, video’s aan het bewerken of met een team aan het overleggen over de juiste ondertiteling bij een beeld. Aan de wand hangen schema’s met taakverdelingen en deadlines, waar inmiddels al een deel van is afgevinkt.
Bij iedere activiteit zijn mediateams te vinden om de mooiste momenten op beeld vast te leggen. Hélène is een van de teamleiders van zo’n reportageteam, dat bij “The Village” aan het werk is. Haar motivatie om hier aan mee te werken is niet alleen dat ze het leuk vindt om te filmen en te monteren. “Ik ben heel dankbaar dat ik op deze manier met mijn talenten iets kan terugdoen voor alles wat ik heb ontvangen door de inzet van andere mensen toen ik zelf nog jonger was.”
Dankbaarheid
Terwijl ik dit artikel schrijf, probeer ik te bedenken wat mij nu het meest ontroert van al het harde werken dat ik om mij heen zie gebeuren. Dat is niet alleen het grote aantal mensen dat hier een bijdrage levert – want het zijn natuurlijk veel meer dan hierboven genoemd, of de grote hoeveelheid tijd die hier in wordt gestoken. Nee, wat een diepe indruk nalaat is de manier waarop dit gebeurt, vol dankbaarheid en onderlinge vrede, zonder enige klacht en allemaal met een grote glimlach op hun gezicht.