Met diepe afschuw hebben we kennisgenomen van de aanslagen in Brussel. Op het moment dat je het hoort, voel je behoefte om even helemaal stil te gaan zitten, om het gebeurde op je in te laten werken, om te bidden. Bidden om wijsheid en kracht voor de hulpverleners en de diverse overheden die zich nu inzetten om de juiste steun te bieden aan de mensen die direct getroffen zijn en om de juiste maatregelen te treffen om gaandeweg de rust en de veiligheid enigszins te kunnen herstellen..
Bij de berichten van vandaag is het opeens een heel stuk gemakkelijker om heel veel dingen in je eigen kleine omgeving te relativeren. Bij het volgen van de berichten over de gebeurtenissen in Brussel gaat ons gebed en medeleven allereerst uit naar de slachtoffers en hun naasten. En dan ook naar alle inwoners van Brussel, van België, en naar alle mensen in ons eigen land en in zo veel andere landen.
Wij worden er weer heel zwaar bij bepaald hoe kwetsbaar onze hedendaagse maatschappij is als het gaat om het bieden van veiligheid en geborgenheid als er tegelijkertijd ook mensen gedreven worden om dit soort gewetenloze gruweldaden uit te voeren. Het spoort tegelijkertijd enorm aan om nooit toe te geven aan angst voor een onzekere toekomst waarin dit soort gruwelijkheden onontkoombaar zouden zijn. Maar in plaats daarvan samen alles te doen om dit soort gruweldaden waar het maar in ons gezamenlijke vermogen ligt uit te bannen.