Het is zondagavond, oktober 1976. Vanuit een eengezinswoning in Vianen klinkt enthousiast gezang, begeleid door gitaar en piano. Een klein groepje mensen komt hier regelmatig bij elkaar om Gods woord met elkaar te delen, om te bidden en met elkaar te zingen. En gewoon om bij elkaar te zijn natuurlijk. Het is het prille begin van CGN Utrecht.
Het blijft niet bij dit kleine groepje. Al snel breidt het aantal deelnemers zich uit. Geïnteresseerden worden enthousiaste deelnemers en de woonkamer in Vianen wordt te klein, ook doordat het voornamelijk jonge – groeiende – gezinnen betreft. Er ontstaat behoefte aan een eigen zaal, eventueel in combinatie met een woonhuis voor een van de gezinnen.
Een renovatieproject in Nieuwegein
Spaaracties volgen, financiële oplossingen worden gezocht en gevonden en in 1980 kopen deze gezinnen samen een oude, vervallen boerderij in een woonwijk in Nieuwegein, met ruimte voor een flink woonhuis en een zaal. Week in, week uit, maand in maand uit, ja bij elkaar zo’n twee jaar lang wordt intensief aan een algehele verbouwing van de bouwval gewerkt. Zo vaak maar mogelijk, zowel op doordeweekse avonden als in de weekenden. Deze periode roept nog steeds warme herinneringen op bij zowel de ouders als de kinderen van toen.
Van Vianen gaat de groep naar Nieuwegein en de zaal wordt feestelijk geopend. In de jaren die volgen worden de kinderen jonge mensen en het besef groeit dat deze jonge mensen meer nodig hebben dan alleen een zaal om bijeenkomsten te hebben. Rondom deze boerderij middenin een woonwijk is weinig ruimte voor buitenactiviteiten. De beperkingen die dit oplegt aan het zich ontwikkelende gemeenteleven zijn steeds sterker voelbaar. Het is dan ook een stap vooruit als een van de gezinnen in 2001 een boerderij in het buitengebied bij Schalkwijk koopt met veel buitenruimte en met ruimte voor de bijeenkomsten.
We zoeken de ruimte op
Aan de boerderij in Schalkwijk wordt ook het een en ander verbouwd en in 2004 neemt de – inmiddels weer in aantal gegroeide – groep mensen afscheid van de boerderij in Nieuwegein en “gemeente Schalkwijk” is een feit. Hier gaan we definitief blijven, is de algemene gedachte. En het hele gebied leent zich ook bij uitstek voor een bloeiend – en groeiend – actief gemeenteleven. En inderdaad: zonnige zomerdagen worden benut voor gezinsdagen waar naast de bijeenkomsten volop gelegenheid is voor onderlinge contacten, sport, spel en (water)pret. De “oliebollenwerkweken” eind december zijn een gekoesterde traditie, waar in weer en wind hard wordt gewerkt aan het onderhoud van het terrein, en waar ’s avonds met een knappend vuur gelegenheid is voor een opbouwend bijeenzijn, ontspanning en gezelligheid.
Houten
Na verloop van tijd wordt echter duidelijk dat er in het bestemmingsplan geen ruimte komt voor het definitief vestigen van een christelijke gemeente in Schalkwijk. De plaatselijke overheid – gemeente Houten – is bereid om mee te zoeken naar een geschikte locatie waar niet alleen ruimte is voor het houden van bijeenkomsten, maar ook voor de andere activiteiten.
Zo’n locatie wordt uiteindelijk gevonden aan de Tuibrug in het gebouw “Trimaran”. Deze mooie en veelzijdige plek wordt nu gehuurd door wat inmiddels “CGN Utrecht” is gaan heten. Er is een zaal voor bijeenkomsten en een klein restaurant waar sfeervol gegeten kan worden – met een professionele keuken. Bij mooi weer is buiten volop gelegenheid om te zitten, te sporten en te spelen. Uniek is de sporthal, ideaal voor energieke jongeren, maar ook bij uitstek geschikt om omgetoverd te worden tot feestzaal voor grote groepen mensen.
Feest
Afgelopen weekend werd deze locatie in gebruik genomen met diverse feestelijkheden. Tijdens een bijeenkomst gingen de kijkers in een film mee terug naar het allereerste begin en wat daarna volgde. Het feestweekend werd afgesloten met een barbecue en buitenpodium voor jong en oud.
Dit artikel is aangeleverd door CGN Utrecht
