Activiteit voor verstandelijk beperkten

“Het feestje van vandaag is speciaal voor jou,” zegt mijn moeder tegen mijn oudere broer Olaf. Olaf is 28 jaar en verstandelijk gehandicapt. Het is vandaag inderdaad een feestje voor Olaf en ook voor zijn vrienden die net als hij een ontwikkelingsachterstand hebben.

Op de woensdag van een week vol activiteiten in CGN is er een speciale, feestelijke ochtend georganiseerd voor deze groep vrolijke mensen. Ik heb het voorrecht bij deze activiteit te zijn, die plaatsvindt in een ruimte versierd met vlaggetjes en vrolijke kleuren.

We gaan eerst aan de slag met het maken van een pizza, daarna is het tijd om te knutselen. De een kan dit wat zelfstandiger dan de ander. Het is mooi om te zien hoe de begeleiding zich inzet om het goed te maken voor deze doelgroep.

Zelf pizza’s maken met wat hulp van ouders en andere begeleiders

Naar buiten!

Na het kokkerellen en knutselen gaan we met de hele groep in de benen. We doen een wandeling langs verschillende spelletjes. Er wordt hard gejuicht en aangemoedigd, de stemming is helemaal top!

We sluiten af met een heerlijke lunch, waarbij we ook genieten van de zelfgemaakte pizza’s. Olaf en de anderen ontvangen een echte Meiweek-medaille met de eigen naam op de achterkant gegraveerd. Wat zijn ze trots als ze die in ontvangst nemen!

Wandeling langs verschillende spelletjes

Ervaringen uitwisselen

Een ochtend als deze is enorm waardevol. De personen uit de doelgroep genieten zichtbaar van de activiteiten op hun eigen niveau en tempo. Ze krijgen volop aandacht en mogen lekker zichzelf zijn.

Ook voor ouders is het een belangrijke ochtend. Mijn vader gaf eerder al aan dat hij het fijn vindt om met andere ouders ervaringen uit te wisselen. Ik heb enkele reacties van andere ouders gevraagd, en daaruit sprak vooral de dankbaarheid dat deze mensen door de gemeente gedragen worden. De ouders van een jong meisje met het syndroom van Down zeiden: “Onze dochter is echt een kind van de gemeente. Ze mag met alle activiteiten meedoen en wordt geaccepteerd zoals ze is.” Een andere ouder noemde: “Deze kinderen zijn net zo kostbaar als welke andere kinderen dan ook.”

Ik ben heel dankbaar voor mijn broer! Hij heeft een grote plek in mijn hart, en ook in de harten van vele anderen.

Samen zingen en bewegen

Bewaren